Προετοιμασμένοι για τις ουσιαστικές παραμέτρους του θέματος από αυτήν την εικαστική παρέμβαση, οι επισκέπτες του σχολείου - γονείς, μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου και καθηγητές – οδηγήθηκαν στην αίθουσα των εκδηλώσεων για να γίνουν συμμέτοχοι και θεατές σε δραματουργική απόδοση του προβληματισμού των μαθητών. Με όρεξη και ασυνήθιστη φυσικότητα τα παιδιά απέδωσαν τέλεια τους ρόλους τους: στην αίθουσα διδασκαλίας το ζήτημα του εκφοβισμού συζητείται εμβριθώς και όλες οι πλευρές του αναδεικνύονται επιστημονικά χάρη στην παραστατικότατη ανάλυση του καθηγητή της τάξης και τα καίρια ερωτήματα των μαθητών-μαθητριών του. Η κεντρική αυτή σκηνή πλαισιώνεται από παγωμένες εικόνες και πληγωμένες φωνές παιδιών-θυμάτων του εκφοβισμού ή από μαθητικές παρουσίες που διεκδικούν εκτίμηση και αναγνώριση. Χωρίς μουσική επένδυση ή ιδιαίτερο φωτισμό, μόνο με απλές σκηνοθετικές τεχνικές και εύστοχους διαλόγους, το θέμα παρουσιάζεται στην ολότητά του. Η συγκίνηση των νεαρών ηθοποιών είναι σχεδόν απτή και μεταδίδεται στο ακροατήριο που χειροκροτεί ενθουσιασμένο. Εμφανής στόχος όλης της διοργάνωσης είναι να ευαισθητοποιήσει, αλλά κυρίως να ενδυναμώσει, να δώσει κουράγιο σε ταλαιπωρημένες ψυχές. Η ουσία και η λύση του προβλήματος συνοψίζονται σε μια λέξη: μίλα! Μην επιτρέπεις να καταπιέζεται η προσωπικότητά σου! Μην κλείνεσαι στον εαυτό σου! Η ανάγκη για σεβασμό και για ουσιαστική επικοινωνία δονούν όλους όσους είδαν την εκδήλωση. Μακάρι να επακολουθήσουν πολλές παρόμοιες δραστηριότητες, να δώσουν στα παιδιά την ευκαιρία να αναπτύξουν την φαντασία τους και να εκφραστούν! Και κυρίως να δείξουν σε όλο τον κόσμο ότι τα προβλήματα της σχολικής καθημερινότητας έχουν απλές και εφικτές λύσεις.